منابع تامین آهن بدن کدام هستند؟
آهن دارای هِم، نوعی از آهن است که فقط در خون یافت می¬شود. با وجود اینکه آهن دارای هِم خیلی راحت¬تر از آهن بدون هِم، در دستگاه گوارش جذب می¬شود، افرادی که گوشت مصرف نمی¬کنند نیز میتوانند آهن کافی را از منابع گیاهیدریافت کنند.
آهن دارای هِم آهن دارای هِم، نوعی از آهن است که فقط در خون یافت میشود. با وجود اینکه آهن دارای هِم خیلی راحتتر از آهن بدون هِم، در دستگاه گوارش جذب میشود، افرادی که گوشت مصرف نمیکنند نیز میتوانند آهن کافی را از منابع گیاهی مانند غلات، حبوبات، بقولات، میوههای خشک شده، دانه‌ها و سبزیجات برگ سبز دریافت کنند. مکملهای آهن تنها در مواقعی که آزمایشهای پزشکی نشاندهنده‌ی فقر آهن شدید باشند، توصیه میشوند. چرا آهن دارای هِم مسئله‌ساز است؟
بدن انسان برای جلوگیری از دریافت بیش از حد آهن، جذب آن از منابع گیاهی را متعادل میسازد. در صورتی که آهن دارای هِم دریافتی از غذاهای حیوانی راحتتر جذب میشود و بدن نمیتواند به خوبی آن را متعادل سازد. هنگامی که این آهن خورده و جذب شود، بدن با هیچ مکانیسمی نمیتواند این آهن اضافه را از بین ببرد. دریافت کافی آهن از رژیم غذایی برای کارایی بدن ضروری است، اما آهن یک اکساینده قوی بوده و مقدار بیش از حد آن، به دلیل وجود یک محصول رادیکال همراه با آهن به نام هیدروکسیل (-OH)، موجب ایجاد تنش اکسایشی (التهاب) و صدمه به DNA میشود.
آهن دارای هِم مشخصا با موارد زیر در ارتباط است: سندرمهای متابولیکی، بیماریهای عروق کرونری، تصلب شرایین، سکتهی مغزی، دیابت نوع دو، بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، آرتروز، سرطان و دیگر مشکلات پزشکی شدید. چگونه خطرات همراه را کاهش دهیم؟ رژیم غذایی که بر اساس غذاهای گیاهی شکل گرفته باشد، به صورت طبیعی، آهن بدن را کنترل میکند. فیتاتهای موجود در گیاهان، مهارکنندهای قوی و طبیعی برای محصول رادیکال همراه با آهن هیدروکسیل هستند. به نظر میرسد که فیتات موجود در غذاهای گیاهی آهن را در پروسهای به نام کی لیت شدن آهن، غیرفعال میکند.
